WETENSCHAP - DIENSTVERLENING OF MIDDEL TOT OVERHEERSING?

Welke macht gaat er van de wetenschappen uit? Is deze altijd terecht of niet? Op welke manieren maakt een moderne staatkunde misbruik van met name economische en medische inzichten? Welke gevolgen heeft dit voor volk en kerk? Enkele aspecten.

Economisering

Ten aanzien van de medische wetenschap moeten wij met twee woorden spreken. Enerzijds heeft de artsenijkunde veel werk mogen verzetten, anderzijds zit de moderne geneeskunde op verkeerd spoor. De geneeskunde is dunkt me bezig om een verlengstuk te worden van de industrie. De mens wordt vooral economisch getaxeerd. Er is een “mensbeeld” ontstaan doordat de mens volgens het decreet van de Verlichting als ding wordt gezien naast andere dingen. En de dingen worden ten onrechte op zichzelf gesteld, los van het leven. Zelfs in de menswetenschappen ontstond de neiging om de mens door een materialistische bril te bekijken en te objectiveren. Men spreekt over “kwaliteit” van het leven. Dit is subjectief bepaald.

Verontreiniging van de schepping

De medische wetenschap kan bogen op ervaringen van eeuwen, zoals dit ook geldt van sommige andere wetenschappen en ambachten. Reeds in het oude Egypte waren hersenoperaties bekend. Men is lang geleden begonnen, er is veel goeds verricht, maar men is dunkt me doorgeschoten! Weliswaar wordt de mens gemiddeld een stuk ouder, maar een bijkomend gevolg is bij voorbeeld dat naast andere afvalstoffen ook medische gifstoffen ons drinkwater in gevaar brengen. Waar zijn we mee bezig? Doch dit terzijde.

Hoogmoed

Een sluipend gevaar is de hoogmoed op economisch en medisch gebied. Van oorsprong was de ziekenzorg in zekere zin een liefdadige dienstverlening. Helaas is het doel gaandeweg een stuk verschoven in de richting van bedrijfsvoering. Het verlichte machtsdenken maakt grote opgang in heel de samenleving. Er wordt geëxperimenteerd, men werkt met prognoses, en overal wordt een kostenkaartje aan gehangen. Men berekent hoeveel uw leven gaat kosten. Eigenlijk wordt u aansprakelijk gesteld voor uw aanwezigheid op aarde. Het verzekeringswezen is een bedrijf geworden. De liefde is weg. Premies zijn geen vervanging van de onderlinge hulp in zelfvoorzienende dorpen en streken.

Ontnomen zelfstandigheid

De mens wordt gezien als een kind dat voor rekening ligt van vadertje Staat. De overheid beschouwt de burger als een kostenpost voor nu en in de toekomst. De moderne overheid moedigde jarenlang iedereen aan om gebruik te maken van het recht op subsidies en voorzieningen. Deze schijnbare gulheid heeft een onaangename keerzijde. Het is een middel om mensen hun zelfstandigheid te ontnemen. Wij zien nu dat de moderne overheid vooruit rekent.

Nieuwe ontdekkingen

Een goede wetenschap leert van praktijkervaringen. Enkele jaren geleden vernam ik dat een boer in het ziekenhuis belande met een ernstig ontveld been. De man vertelde aan het ziekenhuispersoneel wat hij zelf met een schaap doet wanneer dat een ontveld poot heeft. Hij noemde enkele eenvoudige middelen. Het ziekenhuispersoneel nam er notitie van en voerde het uit, met gunstig resultaat. Zo kunnen we op alle gebied dagelijks leren. Dit is vooruitgang in de wetenschap. Een volgende vraag is welke methoden van onderzoek gehanteerd worden.

Supermens

De onderzoeksdrift van de hedendaagse wetenschap vereist primair een transparante, “doorzichtige” mens. Onbekende factoren moeten tot het minimum worden beperkt. Vanouds ligt in de medische sector de nadruk op dienstverlening aan de lijdende mens, maar het accent lijkt thans opgeschoven in de richting van drang tot beheersing van het volksleven (“volksgezondheid”). Aangezien men zich modern wetenschappelijk op de massa wil richten, heeft men een “mensbeeld” gecreëerd, dat wil zeggen: men schept zichzelf een ideaal van wat het onderzoeksvoorwerp “mens” zou moeten zijn, en aan dat idee geeft men vervolgens de naam mens. Anders gezegd: men heeft een wetenschappelijk traceerbare mens nodig, dat is een doorzichtige, berekenbare, “handelbare” mens, die in kaart te brengen is. Deze optimaal “bereikbare” mens is eigenlijk de gemiddelde mens. In onze tijd is de middelmatige mens de supermens. Niet omdat de middelmatige massamens zoveel presteert, maar hij is “verwerkbaar”, dat wil zeggen: kenbaar, open, inpasbaar, plooibaar en – vooral - beheersbaar. En dàt is de ideale mens die, naar mate hij meer en meer normatief wordt, zich kan handhaven als nieuwe supermens. De controlerende machtsstaat tracht haar macht uit te breiden. Echter laten de machthebbers zichzelf niet controleren.

Claimcultuur

Vraag me niet wat de psychische gevolgen kunnen zijn van een aansprakelijkheidscultuur als de onze. Wie kan onbevangen staan in deze “weet”-eeuw? Het neerleggen van claims is een sport geworden. Mensen presteren het om hun ouders aansprakelijk te willen stellen voor hun leven op aarde. De Nederlandse Staat wordt bedreigd met claims. Het recht is zoek, de eerlijkheid ontbreekt bij overheid en onderdanen. Ook de gezondheidszorg kan willekeurige claims naar zich toe krijgen. Immers men wil een gaaf leven, of anders geen leven. De wetenschap wordt er op afgerekend als er kennis ontbreekt. Vervolgens reageert de overheid daar weer op met eindeloze prognoses. Kortom, in plaats van als schilden rondom de staat der Nederlanden te staan, is de overheid bezig om mensen te beheersen. Men zoekt de geschikte burger, en hij moet een mens zijn wiens leven zo min mogelijk raadsels bevat. Het leven van de hedendaagse ideale mens bevat weinig geheimen meer. Hoe minder onbekende factoren, des te minder zelfstandigheid. Hoe minder zelfstandigheid, des te minder levensvrijheid. Hoe minder levensvrijheid, des te meer slavernij.

Irreëel

Er is geen einde aan het zoeken naar eventuele gebreken die God voor ons verborgen wil houden. De vraag naar het toelaatbare van massaal bevolkingsonderzoek wordt in wetenschappelijke kringen misschien nauwelijks gesteld en zeker niet beantwoord. Zo’n vraag is niet welkom, want zij dwarsboomt de economische en medische belangen. Binnen de wetenschap worden alleen vragen geaccepteerde die de invloed van de wetenschap bevorderen, anders krijgt u te horen dat u een “verkeerde vraag” stelt. De geest der Verlichting heeft een wetenschappelijk pseudo-geloof gecreëerd, waarmee men op alle fronten geconfronteerd wordt. Men wil ons doen geloven dat wij het ware geloof voor onszelf mogen behouden mits wij het ondergeschikt maken aan het vooruitgangsgeloof dat uitgaat van de beheersbare mens.

Het wetenschappelijke “mensbeeld” is een illusie waarmee de methodologische atheïsten de macht aan zich proberen te trekken. Dit veroorzaakt echter bedrijfsblindheid binnen de wetenschap. Déze “ziekte” wordt niet in ogenschouw genomen, en nog veel minder verwacht. Aangezien de verlichte wetenschappen qua methode atheïstisch te werk gaan, daarom is het voor de wetenschap in dit spoor niet mogelijk om halt te houden. Hooguit wordt de ontwikkeling af en toe vertraagd om menselijke redenen, maar eerbied en schroom zijn in geen velden of wegen te bespeuren. Ik bedoel eerbied vanwege onveranderlijke Goddelijke en menselijke rechten.

Slavernij

Wij mensen maken de aardse levensreis niet met alle mogelijke voorzieningen voor alles wat gebeuren kan, want dit maakt ons slaven van een modern denkende wetenschap. Wie kenmerken van melaatsheid vertoont, wordt dienovereenkomstig behandeld, gebruikt medicijnen, enzovoorts. Het Oude en Nieuwe Testament is hierover duidelijk. Zó is het goed, maar zo is het ook genoeg, wie hier buiten treedt begeeft zich op glad ijs. Wie wil nagaan wat God verborgen houdt, brengt onder andere zichzelf in moeilijkheden. Welke? Men komt in een bureaucratische, fabrieksmatige en economische maalmolen terecht, zonder dat langs de bestaande, normale wegen gebleken is dat de ingrepen noodzakelijk en verantwoord zijn. Slavernij betekent: eigen verantwoordelijkheid wordt thans in de kiem gesmoord. Men wordt ten onrechte gerust gesteld, of men wordt ten onrechte onrustig gemaakt. Denk bij voorbeeld aan ongeruste moeders die allerlei narigheid aangepraat krijgen, puur omdat hun kleine kind niet aan “het gemiddelde” voldoet. Uit dit soort “wetenschappelijke” stellingen blijkt soms dat de wetenschap een wereldje apart, los van het leven geworden is. Het leven is onbekend geworden, men kent prognoses en statistieken, maar dan heb je het wel gehad. Men kent echter niet zichzelf en elkaar. De mens met al zijn levensgeheimen wordt niet erkend. Levensvariaties worden minder in ogenschouw genomen, want men gaat uit van het statische gemiddelde. Het leven zelf is, hoe tegengesteld dit ook klinkt, vaag terrein geworden voor “de” wetenschap! Het is in dit opzicht een bedrijfsmatig geblinddoekte wetenschap op dood spoor.

Namaakleven

Om zo efficiënt mogelijk te werk te gaan, moet de mens eerst middelmatig gemaakt worden. Is dat niet God- mensonterend? Men werkt er op aan om een gemiddelde mens te kweken, echt niet alleen in de gezondheidszorg, maar ook in andere verbanden, zoals opleidingen en cursussen waar men vaak uitblinkt in het versimpelen van de werkelijkheid. Het gonst van de kunstmatige probleemstellingen, en kunstmatige oplossingen. Het resultaat is: een afgevlakte supermens en daarop zit deze wereld te wachten.

Wat doen?

Hier past een christen wéérstand te bieden en waakzaam te blijven. Een christen moet spot en hoon ondervinden omdat hij met beide benen in het leven staat. De geschapen werkelijkheid heeft haar eigen kenmerken en kent haar eigen orde, die niet te vervangen is door wetenschappelijke luchtkastelen. Wij moeten beschermd worden tegen slavernij, experimenten, angstscenario’s, valse zekerheden en luchtkastelen. Laat de wetenschap niet heersend maar dienend bezig gaan. Laten wetenschap en Godsvrucht samengaan. Laat gezond verstand tot de werkelijkheid terugkeren. Laat het verstand genezing zoeken, dit geniet prioriteit. Laten wij van de voorgeslachten leren dat het leven één is. Er bestaat geen scheiding tussen gezond verstand en Godsvreze, want het leven is één.