BOMAANSLAG LONDENSE METRO

De laatste weken laten een voortgaand verval zien. Wie denkt nog aan de slachtoffers in Londen? Centralisme, verdoving, aanpassing, lafheid en onverschilligheid nemen hand over hand toe. Chaos en een roep om dictatuur gaan hand in hand. Het ganse hoofd is krank en het ganse hart is mat, roept de profeet van de oude dag uit.

Nederlandse mannen moeten zich weer koninklijk gaan gedragen als ordedragers en als zonen des donders. Het land gaat te gronde aan valse ootmoed, softe bewogenheid en marginale betrokkenheid die zich beperkt tot persoonlijke privé-onderwerpjes. Maar zonder de oude rechten en vrijheden kan een christen niet tot daadwerkelijk optreden geraken. Werpt hij zich terug op zijn persoonlijke missionaire arbeid, dan doet hij onbewust mee aan het voluntaristische verraad en is mee schuldig aan een antirevolutionaire verloochening van de gezonde basis van kerk en staat.

We moeten onze verantwoordelijkheid kennen en terugkeren naar de fundamenten, anders wordt de oude constitutionele band tussen kerk en schepping nog erger verloochend. Laten mannen zich weerbaar gedragen in plaats van meegaand, laten de vaders hun gezinnen kerstenen, laten jonge mannen strijden voor land en volk en voor het erfdeel des Heeren.
God geve dat er weer een Godgeheiligd nageslacht opstaat, dan zal het Oranjehuis zich bekeren, dan zal het ontdekken dat het nog een volk bezit. Maar we lijken helaas meer op de Joden die in het belegerde Jeruzalem (70 na Chr.) verdeeld bleven, totdat de Romeinen de erfenis oplikten, toen was er niets meer te verdelen. Een volk krijgt de regering die het vraagt, de slapende massa van overheid en onderdanen is alleen tot overgave bereid. Men is meer gehoorzaam aan de eigen achterban dan aan de Heere.

Maar de Heere is Dezelfde, daarom moeten wij opnieuw beginnen. Want er is een begin gebleven, te weten: Gods begin. Hij begon, en dat blijft. Zo zullen wij ook blijven. De verraders en onze vijanden zullen het niet krijgen, het oude Nederland. Laten we beseffen waar we voor hebben te waken, wat we niet los mogen laten. Geve de Heere moed en krachten. Verwacht Hem.