DE LINKSE KERK EN HET LIBERTIJNSE KERKENDOM

Het kan in deze tijd geen kwaad om stil te staan bij het verschijnsel “linkse kerk”. De term werd bekend door Pim Fortuyn en doet nog steeds aan hem herinneren. Fortuyn is echter doodgeschoten; de linkse kerk leeft nog volop en heeft de touwtjes nog steeds stevig in handen. Daarom wil ik nader op deze kerk ingaan. Deze naam heeft twee betekenissen. Het slaat ten eerste op toonaangevende libertijnse “democraten”, en ten tweede kan het slaan op het aangepaste kerkendom in Nederland.

Kunstmatigheid verschenen

De staatkundige “linkse kerk” is een verzamelnaam voor anarchistische, socialistische en libertijnse groeperingen die trachten om volk en kerk horig te maken aan de tijdgeest. Volk en kerk moeten gaan geloven dat wij er met elkaar uitkomen. Staatkunde komt volgens hun neer op brainstormen, improviseren, polderen, bezinnen om “het recht” uit te vinden. Hun verborgen agenda bevat het opschrift: Er is geen God, er is geen recht, er is alleen de kunstmatige mens, en die maakt wetten en breekt wetten. Men fabriceert via publieke opinieleiders een moderne, kunstmatige mens die zijn eigen gevoel gedood heeft. De nieuwe “mens” is een ja-knikker ten aanzien van de politiekcorrecte voorschriften. Pluralisme en diversiteit mag ook, als het maar geen vooraf geldende, bindende basis heeft, want dat mag niet volgens de “linkse kerk”. Deze moderne democraten vormen een minderheid die de boventoon probeert te voeren binnen volk en kerk, en zij willen ons dwingen om in hun koor mee te zingen.

Loochening van de rechtsorde

Weliswaar bestaan er flinke accentverschillen tussen allerlei “democratische” groepen onderling, maar men is het er klaarblijkelijk over eens dat men zonder ondergrond met elkaar vaststelt wat vandaag recht is, morgen kan het weer anders zijn. De rechten zijn ooit door mensen vastgesteld, beweert men in het wilde weg. Men erkent geen voor alles bestáánd recht, men haat de menselijke deugden, want men kent Gods onveranderlijke deugden niet. Men haat het leven dat al gestructureerd is in overeenstemming met het ingeschapen Goddelijke recht. Men ontkent dat God de mens recht gemaakt heeft, en dat wij zelf uitvluchten hebben gezocht. Met haat de inzettingen, de goede gewoonten, de indrukken van Gods hoogheid, de eerbied, het rechtvaardigheidsgevoel en al het menselijke besef. Dit moet allemaal op de helling, tenzij het nog beredeneerd en “onderbouwd” kan worden vanuit moderne politiekcorrecte opvatting. De mens wordt opgevat als rechteloze individualist die voor zichzelf zorgen moet door te roepen en te eisen. Wie op eigenbelang uit is heeft de toon gevonden die van deze tijd is. “Polderen” is de nieuwe manier van werken voor jezelf, wie wint heeft gelijk. Het recht van de sterkste geldt. Geleid door de waan van de dag en de luimen van het moment laat men zijn wil tot macht gelden. Men maakt tradities en men schaft tradities af. Al dit voluntarisme leidt onze aandacht af van de altijd aanwezige rechtsorde in het volksleven (constitutie): unie en religie (verbond).

Vaderlandsliefde

Het mag duidelijk zijn dat de “linkse kerk” niets maar dan ook niets moet hebben van de klassieke Nederlander, de gemeenschapsmens die verantwoordelijk is voor zichzelf en voor de zaak van het algemeen belang krachtens het verbond en de Unie van Utrecht waarin heel het volk staat. De hedendaagse tijdgeest eist dat je opkomt voor jezelf, dat je een egotripper bent, gezamenlijk of in je eentje. De moderne mens heeft afgeleerd om zijn volk en kerk te dienen, hem interesseert zijn vaderland niet, hij zet de rechtsorde op het spel. Deze verraderlijke houding kan zich ook in een religieuze schijngedaante vertonen, zoals in onze tijd, nu theologen en pseudo-theologen voorwenden dat er een accolade geslagen kan worden om de ware en de valse godsdienst heen. Nee, dit kan niet, want het is in strijd met de eedzwering op het verbond in de vorm van de gereformeerde belijdenisformulieren die van kracht zijn voor de publieke eredienst en de landsgodsdienst.

Een christen kan geen derde weg bewandelen zonder aan afval schuldig te worden. Waarheid en leugen zijn in geen enkel opzicht op één noemer te brengen, zodat een “religieus” werkverbond afgoderij is, want het kent in werkelijkheid aan onwettige afgoderij een wettig bestaan toe. Men kan niet naast zichzelf nog een ander “zelf” in het leven roepen. Men kan binnen de Nederlandse natie niet nòg een alternatieve integratiegemeenschap met eigen wetten in het leven roepen, want dat breekt de staatkundige eenheid van de natie. Hierdoor vertoont zich een constitutievijandige “vijfde colonne” als een brandend vuur binnen het vaderland. Wie vanuit een blind geloof in vrije wil en democratie meent dat een revolutiestaat binnen de oude staat ongevaarlijk is voor de constitutie, die doet even dwaas als iemand die beweert dat er voor een mens persoonlijk probleemloos te leven valt met een gespletenheid in de geest.

Eedzwering en meineed

De “linkse kerk” beroemt zich op het vermogen om te relativeren, echter het geloof in de betrekkelijkheid van alles stelt men niet ter discussie, want dit “geloof” is het onmisbare ongeloofsfundament dat men nodig heeft om zijn atheïsme, verbondsverachting en meinedigheid schijnheilig te bedekken. Men verloochent het Nederlanderschap door de eenmaal gegeven eed te breken. Men breekt de eed van het verbond, te weten: de eed die gezworen is in de vorm van de belijdenisgeschriften, de drie formulieren van enigheid. Door deze meinedigheid plaatst men zichzelf buiten het oude, bestaande Nederlandse gemenebest. Bij gevolg dient men het land uitgezet te worden! Alleen met deze maatregel zou het gevaar van de “linkse kerk” af te weren zijn.

Noodzakelijke verbanning

Ooit vluchtten patriotten (onder leiding van H.W. Daendels) het land uit (1787), enkele jaren later kwamen zij met behulp van franse troepen terug om hier de oude constitutie te verwoesten en de zaken op hun kop te zetten (1796). Nog altijd staan de geestverwanten van deze bannelingen en landverraders, in onze tijd aan het roer van ons arme vaderland, en zij verdrukken Gods arme volk. Hun terugkeer van buiten de grenzen is en blijft onwettig! Er is niets veranderd, want de werkelijkheid van de oude, bestaande Nederlandse constitutie is niet omver te werpen. De goden van deze eeuw, zij zullen het oude Nederland niet hebben!

Liberaal manifest

Inmiddels neemt de nationale ontwrichting dagelijks ernstiger en dreigender vormen aan. Politiekcorrecte gelijkheidsdenkers en neoliberalen schrijven ons voor hoe wij moeten denken, opvoeden, onderwijzen, herderlijke zorg dragen e.d. Om een voorbeeld te noemen: het laatstverschenen “Liberaal Manifest” van de Leeuwardense burgemeester Dales is domweg een ongeloofsbelijdenis uit de “linkse kerk” die weer als doel heeft om heel het Woord van God, heel de oude natie en heel de kerk krachteloos te maken. Maar hiermee is niet alles gezegd. Want we moeten niet vergeten dat de machtspolitiek een andere keer juist weer in heidensreligieuze richting kan gaan. De huidige nihilistische machtspolitiek kan elk ogenblik van kleur verschieten zoals een kameleon. Trouwens, ditzelfde geldt ook binnen de kring van het hedendaagse aangepaste kerkendom. Dit brengt mij tot het tweede punt.

"Religie" in opmars

Binnen de “linkse kerk” is ook een sterker wordende “religieuze” subgroep waar te nemen tegenover de neoliberale subgroep. Respect voor het heidensreligieuze duikt daar op. Juist in een tijd van schijnbare Godloochening wordt het gezag van de natuurlijke godsdienst ijzersterk. Let wel, de opgepoetste “religie” is syncretistisch en afgodisch van aard en heeft niets te maken met de algemene belijdenis van de drieënige God. De onwankelbare werkelijkheid van God en Zijn verbond worden op praktisch gebied uitgeschakeld, veeleer gaat men uit van de gelijkwaardigheid van de “zoekende” religieuze mens (lees: afgodendienaar).
Theologen en pedagogen geven thans de Bíleamsraad aan gedoopte jeugd om contacten te leggen met heidenen, dan blijven ze ook niet langer onbemind voor de kinderen der gelovigen. Ouders van deze misleide reformatorische leerlingen vergeten hun ja-woord en laten het vergif van “respect tonen voor de heiden” maar over hun kinderen komen, want wie weet lopen we dan zelf geen gevaar om vanwege de ergernis des kruises vervolgd te worden. Alles is uit op zelfbehoud in privé-spoor, ter ere van een privé-waarheid, waarmee het fundament geloochend wordt, te weten Gods geboden die gelden voor alle mensen.

Gevaar van machtsovername voor afgod

Terwijl verschillende orthodoxe broeders doen alsof er op werkvlak best zaken te doen valt met afgodendienaars, ziet men niet dat de gedoopte natie daardoor te gronde gericht wordt. Want ondertussen, als ik mij niet vergis, grijpt het vuur van “religie”-bevòrdering thans razendsnel om zich heen vanuit het linkse bolwerk. Men neemt hindoe-godsdienst en islam in bescherming, de afgod allah wordt “ontdekt” en gewaardeerd als een variatie van de God Die door christenen wordt beleden... Is er geen oorzaak? Naar mate de bedreiging en de onsamenhangendheid van de maatschappij toenemen, zal de macht van allah een optie geacht worden om opnieuw een dictatoriale vastigheid te bewerken in het verzwakte moderne Godloze “Europa”.

Wij zien hier de voortekenen van. Vanwege groeiende angst en waardering voor de islam peinzen D'66-ers er bij voorbeeld niet meer over om iemand als de heer L. van Dijke voor de rechtbank slepen zoals men rond 1996 nog deed naar aanleiding van diens uitspraken over tegennatuurlijke zonde. Het is me nogal een omslag binnen de “linkse kerk”! Dit gebeurt niet omdat men eerbied toont tegenover de Wet des HEEREN die herontdekt zou zijn, maar het komt voort uit respect voor moslims. Men ziet hoe sterk de macht van deze heidenen bezig is toe te nemen. Terwijl Nederlandse christenen gedegradeerd worden door de overheid capituleert onze regering keer op keer voor heidens verzet.

Lood om oud ijzer

Wij moeten altijd bedenken dat de duivel het niet erg vindt als hem iets uit de klauwen geslagen wordt, mits hij zijn uiteindelijke doel maar bereikt. Al wordt het “Liberaal Manifest” binnenkort vergeten, dan is de duivel tòch blij dat hij het gedoopte volk onderwijl heeft weten te brengen tot... een religieus werkcontact en werkafspraken met afgodisch volk, zoals diverse PKinN-ers en doperse en “gereformeerde” verleiders voorstaan. Het maakt de boze heus niet uit of het atheïstische manifest van H. Philipse aan flarden getrokken wordt, als je dan maar samenwerkingsvoorstellen met moslims opvolgt, of als je maar Ouweneel’s “theïstische manifest” omhelst, waarin allah gelijk staat aan de drieënige God.

Wie voor grof atheïsme terugschrikt, kan dus nog bij dit subtiele atheïsme terecht. De boze heeft er geen bezwaar tegen om het brute goddeloze leven in te ruilen tegen de “religie” van de “zoekende” heiden. Het foute van het voorstel van hen die een samenwerking met moslims voorstaan is, dat zij aan “zoekende” afgodendienaars de voorkeur geven boven gedoopte Nederlanders. Zij verheffen ten onrechte de ontwortelde religiezoekers boven de gefundeerde gelovigen. In plaats van betrokken te zijn bij de Nederlandse zaak, weerstaan zij niet de duivel in degenen die God en ons haten.

Angst is een slechte raadgever

Bangmakerij (bij voorbeeld voor “afschaffing van de onderwijsvrijheid”) kan ons beletten om oplettend te zijn. Het verleidt hele christelijke volksstammen tot samenwerking met oprukkende heidenen, of men neemt hen in bescherming als potentiële “bondgenoten”. Men is zo verblind door eigenbelang dat men het verweer opgeeft tegen vijandige indringers. De duivel wil ons “vrijheid” garanderen mits wij het verbond verbreken en het Goddelijk recht om rust en goud verkrachten. Grootheidswaan leidt tot verkrachting van de rechtsorde en tot nationale ontwrichting. Chaos is een instrument in de handen van de duivel om een afgodische dictatuur te vestigen op de puinhopen van de verzorgingsstaat.

Morele wanorde; onteigening en ontkersteningNa de Tweede Wereldoorlog zijn volk en kerk in een maalstroom geraakt. Wie denkt niet aan de brooddronkenheid, de opstandigheid en de ontrouw. Voorheen stonden Nederlanders voor hun zaak, thans begeven zij zich niet meer voor de waarheid in het gericht. Er kwam een geest van kruiperigheid onder ons volk, we bedrijven ogendienst.

In plaats van het recht tot gelding te brengen, doen we een voortdurend beroep op onze vermeende rechten, en we laten voor ons zorgen. We vinden wat anderen vinden, we laten onze zelfstandigheid ons ontfutselen, zelf nadenken wordt een ondeugd geacht. De welvaart nam toe, het welzijn verminderde. Zware subsidies moesten dienen om met je tijd mee te gaan als boer en als ondernemer. Alles moest groot worden, wie kleine ondernemer bleef werd afgestraft met hoge lasten, zodat hij het bijltje er bij neer moest leggen, niet omdat hij met zijn schamele inkomen ontevreden is, doch vanwege de willekeurig opgelegde premies ter ere van het vooruitgangsgeloof.

De wal keert het schip. Nederland dreigt te gronde te gaan aan grootheidswaan. We maken slachtoffers en we wòrden tot slachtoffer gemaakt. Wie niet mee kan in de welvaartsroes, wie niet op grote voet leven kan, moet verdwijnen is de leus en de praktijk. Gezagsgetrouwe boeren, middenstanders en vaklieden worden door zware heffingen tot rechteloze slaven gemaakt, zonder erfdeel, zonder bezit, zonder toekomst. Velen worden naar vreemde landen verjaagd waar men geen lied des Heeren zingen kan! Daarentegen wordt ons arme vaderland tot de rand gevuld met afgodendienaars en vijanden. Wat doen wij met ons vaderland?

Finale onteigening van het menselijke lichaamDe ontsporing gaat nog verder. We worden onteerd en ontrecht op gezag van de tijdgeest. Bedrijf, woning, land en goed kunnen elk ogenblik onteigend worden, zelfs droomt de wetenschap er al van om het overlijdensmoment te gaan bepalen, door stervende mensen voortijdig te beroven van lichaamsdelen, zodat niet Gods Woord geldt dat gij tot stof zult wederkeren; nee, maar een gedeelte van uw lichaam zal verder leven.

De tirannieke machtsstaat schopt het met behulp van afvallige christenen heel ver. Men beoogt een finale onteigening! Toonbeeld van ongekende moderne slavernij! Zelfs het menselijke lichaam wordt onteigend, om de bruikbare “organen” aan het stof te ontrukken en te “hergebruiken”. Wie siddert niet bij het horen van dit soort spotternij? Zelfs gebruiken de goddelozen vrome woorden zoals ‘naastenliefde” om met gedwongen “liefde” die geen liefde is, hun diefstal te rechtvaardigen. Finale orgaanonteigening en lichaamsdiefstal dienen in werkelijkheid tot niets anders dan om de waan van een op drift geraakte “wetenschap” te voeden, en om economische belangen van de broze gezondheidsindustrie te dienen. Ten koste van onze vrijheid, Gods verbond en Gods eer.

Mogen wij de geestelijke les hieruit verstaan tot waarschuwing, aansporing en bemoediging. Zien we dat een geestelijke strijd gaande is? Of onttrekken we ons aan de werkelijkheid door ons te verschansen op een ongevaarlijk terrein van privé-godsdienst? Wij zijn tot vrijheid geroepen, want vrijheid heeft te maken met verbond en gebod. Christus is gegeven tot een verbond des volks. Wij zijn geroepen tot de hulp des HEEREN met de helden. Een gezegend voorrecht. Kennen we dit door beoefening? Of verachten we Zijn goedheid door de vrijheid te versmaden?