VREUGDE OF NAMAAK?

In een krant zag ik een foto die gemaakt werd bij de jaarwisseling. Je ziet een inktzwarte dikke opstijgende rookpluim. Niet van een vreugdevuur maar van een ordinaire vuilnisverbranding op straat. Het hele jaar door worden normale dingen verboden, en aan het einde van het jaar breekt, als gevolg van maandenlange insnoering, de wetteloosheid los, zolang er geen nieuwe sluitende regels uitgevonden zijn. Het dringt niet tot de bureaucraten door dat nieuwe insnoerende verordeningen contraproductief zijn, omdat nieuwe uitbarstingen voor de deur staan zolang als het goede verboden blijft en het recht niet boven alles blijft gelden. Hoe zit het daarmee? Een hut in een boom mag niet, evenmin als een vlot in de sloot. Vaders mogen met hun kinderen geen normaal vuurtje meer stoken van ongevaarlijk materiaal. Het goede wordt naar willekeur 'preventief' verboden, dat is de moderne dwaasheid ten top. Echter zodra vadertje staat de dingen niet meer in de hand weet te houden, is plotseling alles geoorloofd. In elke gecontroleerde namaakmaatschappij ontstaat er een onstuimig verlangen naar brood en spelen. De opgekropte verdwazing mondde ditmaal uit in een tientallen miljoenenschade, door lichamelijk letsel, verbranding van schoolgebouwen, verkeersborden, speeltoestellen, bezittingen, gifbelt enz. Wie draait er voor de schade op? De rekening gaat ten onrechte naar het volk toe. Het volk en de lagere adel hebben dit soort wanbeleid nooit gezocht.

Wat is echte nieuwjaarsviering? Normaal gesproken zouden bij oud en nieuw de klokken luiden, de scheepstoeters hun geluid laten horen. Een paar geweerschoten in de lucht, en dan weet iedereen genoeg. Maar, los hiervan, wat is bij andere vreugdevolle gelegenheden nou een echt vreugdevuur? Ik heb het nu niet over oudejaarsavond, maar ik bedoel: gewoon het jaar door. Een echt vreugdevuur wordt bij een gelegenheid aangestoken van takkenbossen en ander ongevaarlijk materiaal. Maar nu is vanwege de gelijkheidsnevel het normale vreugdevuur verboden verklaard. Gelijkheidsdromers veroorzaken dat nu het verschil vervalt tussen een goed vreugdevuur en een giftige benzinebom of vuilnisbelt. Dit paternalisme is domweg in strijd met het recht. Wat een schade betekent dit voor de eer, de ziel en het vaderland.

Intussen hebben bureaucraten het alweer over nog meer nieuwe regels, om voortaan met oud en nieuw de verwoesting op speciale plaatsen aan te richten. Ook dit is wederrechtelijk. Kennelijk blijft de moderne staat zichzelf wijsmaken dat het kwaad te regelen valt. Maar goede vrijheden zijn gedurende het hele jaar afgeschaft. Er blijft geen leefruimte over, de vrijheid is verschrompeld, de premies zijn hoog, de lasten grenzenloos, het veevoeder schreeuwend duur. Maar juist wanneer het goede aan banden wordt gelegd, ontstaat behoefte aan namaakvertier. Brood en spelen, of bommen en branden. Maar er kan zo ook behoefte ontstaan aan bijgeloof en extase. Is de chaos het begin of het gevòlg van een wantoestand? Midden in de nieuwjaarsnacht legde een verstikkende mist zich neer op de vergiftigde atmosfeer. Namaak laat zich per slot van rekening niet zomaar wegblazen uit ons gemoed. Geve de Heere verlossing uit het verderf.

Ds. H. Oussoren