NADERE MOTIVATIE TEGEN SOW-FUSIEBESLUIT

Op 23 februari 2004 is onderstaande brief verzonden aan de Generale commis­sie voor de behandeling van bezwaren en ge­schillen te Utrecht. Deze schriftelijke nadere moti­vering behoort bij het bezwaarschrift tegen het 'SoW-fu­siebe­sluit' der generale synode van 12 decem­ber 2003. Van dit ingediende bezwaar laat ik hieronder alleen het laatste gedeelte volgen:

Wat betreft de naam en de bezittingen der NHK, dient het volgende. De bezittingen van de NHK zijn publiek bezit. Dit bezit kan niet wettig vervreemd worden tot bezit van een geprivatiseerde gebruikersgroep, in casu de PKinN. Ten onrechte voeren kerkgebouwen in Ermelo en Harderwijk nu reeds een nieuw naambord van b.v. 'Nieuwe Kerk van de hervormde gemeente te X'. De oude rechtmatige groep voor wie de kerk is en blijft, is héél Ermelo en héél Harderwijk, enzovoorts. Een keuzekerk zoals de PKinN kan zich nooit rechtmatig de bezittingen toe-eigenen van de vaderlandse NHK.

Er is in het boze, verraderlijke SoW-besluit helemaal geen sprake van een eerlijke fusie, wat ook niet eens kan. Maar integendeel beoogt het onwettige SoW-besluit niet anders dan om de NHK volledig, principieel, theologisch en juri­disch te ontmantelen, om vervolgens, buiten de NHK om, er met de zielen vandoor te gaan en deze te verkopen aan een nieuwe PKinN die de pretentie voert de voortzetting der NHK te zijn, hetgeen een leugen is. Immers als een aantal ambtsdragers plaatselijk overgaat tot de oprichting van een 'evangelische kerk' waarin men vervolgens ambte­lijk werkzaam blijft als voorheen, dan is er nochtans geen sprake van voortzetting. Men legt zijn ambt neer in de NHK en men gaat eigenmachtig verder in de PKinN alsof er niets gebeurd is, ja, alsof men gevorderd en geëvolueerd is in het geloofsleven, zoals plechtstatig en vroom-meewarig wordt betuigd door de voortrekkers en de slippendragers van het moderamen der synode. In werkelijkheid is men bezig om de NHK te ontdoen van haar sta­tuur, zodat wij als volk beroofd dreigen te worden van de ons volk en vorsten­huis rechtens toekomende volks­kerk. Het beëindigen van de volkskerk betekent een onwet­tige verbre­king van het corpus christia­num, het breken van het ver­bond, het omver­werpen van de altaren en het doden der profeten. Voorts betekent het een schadelijke terug­val, vanuit de heilzame orde van het verbond, naar een subjec­tieve mengelmoes van emotione­le en religieuze oerge­voelens op 'vrijwillige' basis.

Samenvattend, het thans genomen onwettige SoW-besluit van 12 december 2003 impliceert:

· voorbereiding van voortgezette capitulatie en overgave van volk, vorstenhuis en kerk aan atheïsme en heidendom;

· het scheppen van alle ruimte voor alomvattende ideolo­gieën, zogenaamd noodzakelijk en onvermijdelijk in het thans gecreëerde geestelijke gezagsvacuüm;

· secularisatie van heel het volksleven, door loslating van geboorteleden;

· propaganda voor relativisme, pluralisme en humanisme;

· ondermijning van de regering bij de gratie van de Drie-enige God; Vader, Zoon en Heilige Geest;

· destabilisatie van volk en vorstenhuis; gesymboliseerd door de toekomstige inhuldiging vorst of vorstin te doen plaatsvinden in een privé-kerkgebouw der vrijwilligersdenominatie PKinN in plaats van in de hervormde landskerk;

· opening naar heidense dictatuur, ideologie, terreur en dwang op basis van massameningen;

· revolutie en anarchie; men wil de NHK kerk-af maken door haar ten onrechte voor te stellen alsof zij een vereniging is. Dit beoogt de landsgodsdienst -in strijd met haar karakter- te verslaven en onderhorig te maken aan de revolutiewetgeving van een 'neutrale' Godvijandige antidiscriminatie-religie van de staat. Daarom is de opheffing van de NHK als belijdeniskerk en volkskerk, het middel om de landsgodsdienst te doen verdwijnen, om vervol­gens de alsdan resterende pseu­do-religie der SoW-drijvers tot privé-mening van vrije-wils-mensen te vestigen en te funderen. Het verbond is gebroken.

Men buigt zich in de PKinN de facto onder het juk van de dwangmatige staatsgoden Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap van de anti-discriminatie-maatschappij. De tole-rante, ideologische 'staatskerk' (zònder NHK) duldt alleen de onderworpen politiek correcte kerkgenootschappen zoals de PKinN met haar onderhorige calvinistische sub­groep, samen happend in het aas van een vals genaamde vrijheid volgens welke men zichzelf groot maakt met zijn eigen 'geloof' in plaats van onder­worpen te blijven aan de leer der volkskerk zoals omschreven in de nederlandse hervormde belijde­nisgeschriften, dus met verwerping van alle andere, afwijkende belijdenissen.

Vanwege de onwettige beëindiging van de NHK blijft er in de toekomst alleen een geknevelde 'kerkstaat' over, d.w.z. een kerk als keuzekerk, met een 'eigen' (aangepast) geluid, of ook met eigen belangen, acties en missionaire leuzen; echter alles in vrijblijvende zin, niet belijdend, maar vrijblijvend, zoals het de mondige mens betaamt conform het wereldge­lijkvormige PKinN-schema.

Gelet op het publieke karakter van de NHK, aanwezig in de grondslagen van het bestaande kerkrecht en staatsrecht, in de normale onderlinge verhoudingen, dient het PKinN-sektarisme teniet gedaan te worden, vergezeld met toepassing van adequate tuchtmaatregelen op de bestrijders van volkskerk en vorstenhuis. Met beroep op de grondslagen van het recht van volk en kerk dient het onwettige synodale besluit ongedaan te worden verklaard.