BEZWAARSCHRIFT TEGEN SAMEN OP WEG

Op 6 januari 2003 heb ik een bezwaarschrift ingediend tegen de synodale aanvaarding van een PKN-kerkorde op 13 december 2002. Op 21 maart 2003 schreef ik er een nadere motivering bij. Dit laatste gedeelte leest u in het onderstaande:

Weleerwaarde, eerwaarde en zeergeleerde heren,

Hierbij moge ik mij tot u wenden om een nadere motivering van mijn bezwaarschrift gedateerd 6 januari 2003 aan u bekend te maken.

De leden van de Generale synode hebben in hun vergadering van 13 december 2002 in meerderheid besloten een nieuwe kerkorde voor een nieuw te vormen kerk aan te nemen. Tot het nemen van dit besluit was de Generale synode als synode geenszins bevoegd. Het aannemen van deze kerkorde is in strijd met Gods Woord en met de drie formulieren van enigheid, en het impliceert het vervreemden van kerkelijke goederen.

Als Samen-op-weg doorgaat en de NHK voor vervallen wordt verklaard, dan heeft ons volk geen ziel meer. Dan blijven we over als een volk zonder geestelijk gezàg. Met geestelijk gezag bedoel ik niet een afzonderlijke instantie of iets dergelijks, maar dat het bestaande gezag van onze vorstin geschiedt bij de gratie Gods. Hare majesteit regeert in de belijdenis van haar afhankelijkheid aan de drieënige God Wiens Naam zij als hervormde christin belijdt. De NHK is geen kerk 'in' ons land, maar de NHK valt samen met onze gedoopte natie, in de lijn van het verbond. Een landskerk telt ook geboorteleden. Als geboren nederlanders behoort men bij het gekerstende volk en bij de landskerk. Het verbond stempelt heel het leven. Elke atheïst die in Nederland woont, en die niet wil weten van God en gebod, die staat als onderdaan van Hare Majesteit toch onder een gezag dat bij de gratie van de drieënige God wordt uitgeoefend.

Stel je voor dat Hare Majesteit haar hervormde lidmaatschap opvroeg, zou dat kunnen? Zou zij zich kunnen laten overschrijven naar de Gereformeerde Kerken in Neder­land? Wat zou er dan voor volk en kerk veranderen? Onze koningin zou dan persoonlijk moeten gaan gelóven in een scheiding van kerk en staat. Maar zou de koningin overge­schreven kunnen worden naar een 'PKN', waar binnen niet alleen de hervormde verbondsgedachte taboe is, maar waar men moet gaan geloven dat Arius én Athanasius, Arminius én Gomarus allemaal recht hebben, mits zij niets als dwaling bestempelen. Dan zou de koningin zich samen met anderen moeten buigen voor de dictatoriale afgoden van Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. Op dat moment zou niet meer kenbaar zijn bij wíens gratie de koningin regeert, met andere woorden haar regeren zou willekeurig en onduidelijk geworden zijn.

Hieruit merken wij dat het SOW-verraad ons de bescherming ontneemt die wij als natie hebben tegen de dictatuur en de willekeur. Als de NHK komt te vervallen en we houden alleen een SOW-'kerk' in (!) de natie over, dan is er geen binding meer tussen de belijdenis van Hare Majesteit en haar nationale taak. Je kunt immers lid zijn van zoveel genootschappen in Nederland als je maar wilt, maar al die genootschappen hebben hun eigen beperkte terrein; aan het lidmaatschap van de een ontleen je geen bevoegdheid binnen een andere groep. We zien nu dat als Hare Majesteit overgaat naar de PKN dat zij dan voortaan moet geloven dat haar geloof een privé-zaak is. Dat betekent dan weer dat haar taak als vorstin er één is geworden in een land zonder landskerk, een kerk-loos land als zodanig. Op dat moment wordt op losse schroeven gezet dat de God bij Wiens gratie zij regeert Dezelfde is als Degene Wiens Naam zij aanroept. Het SOW-verraad maakt vrij baan voor syncretisme, atheïsme, revolutie, willekeur, gewetensdwang, tolerantiedictatuur. SOW roeit de waarheid uit.

Ik geef nog enkele praktijkvoorbeelden om toe te lichten wat voor desastreuze gevolgen het SOW-verraad heeft voor vorstenhuis en onderdanen.

1. Als Samen-op-weg doorgaat, dan behoeft onze kroonprins straks niet in een hervormd kerkgebouw ingehuldigd te worden. Waarom nu nog wel? Omdat de NHK landskerk is. Maar de voorgenomen PKN is geen landskerk maar slechts een vrije kerk in een zogenaamd neutraal (lees: godloos, afgodisch) land. Zo'n PKN heeft ten principale niets voor op een remonstrantse broederschap, en zo'n PKN verschilt ook niet van een apostolisch kerkgenootschap of een andere sekte in Nederland. Dus als SOW doorgaat kan men een inhuldiging voortaan ook plaats laten vinden in de Jaarbeurshallen of in een voetbalstadion.

Dit heeft staatkundig gezien desastreuze gevolgen. Als SOW doorgaat kan niet meer worden geregeerd bij de gratie van de drieënige God Wiens Naam thans door Hare Majesteit wordt beleden zoals vervat in de drie Formulieren van Enigheid op grond van de Bijbel. Als SOW doorgaat wordt Nederland aan de heidenen overgelaten door het wegvallen van de landskerk. Als er geen landskerk meer is, dan houdt men hier de 'godsdienst' van de rede over; het is in feit een plurale, syncretische religie ter ere van de tolerantiegoden. Dit revolutiedenken doortrekt het hele SOW-plan. Alleen nog religie als privé-zaak, zonder belij­denis, zonder verwerping van de leugen, en zonder handhaving van de grondslagen van het oude christelijke recht in Staat en Kerk.

Men heeft zeker al decennia lang aangestuurd op de verbreking van de 'zilveren koor­de', want zonder die verbreking is er geen PKN mogelijk en is het ondenkbaar dat de revolutiegoden regeren zouden. Maar nu hebben gifzaaiers in Staat en Kerk bijna de top van eer bereikt. In plaats van de reine, gereformeerde prediking te bevorderen en te ondersteunen, wordt nu door de overheid een vorm van heidens moralisme aan de massa opgedrongen, waardoor ons volk en onze nageslachten in de kou van hun zogenaamde vrijheid lopen te bevriezen. De vage roep om 'waarden en normen' laat ons wel zien dat wij al vlakbij de anarchie beland zijn, of dat wij een dictatuur te verwachten hebben.

Het verdwijnen van de landskerk dient slechts het politieke doel van de gelijkheidsdenkers die een vrije PKN willen naar de maat van de Leuenberger Konkordie met ontkrachting van de christelijke leerstukken, met inperking van de hervormde belijdenisgeschriften op alle punten, en met inbeslagneming van alle hervormde kerkelijke goederen. En zo sturen de SOW-voorstanders ons land metterhaast op een revolutie af, waardoor het verbond wordt verbroken, hetgeen in strijd is met Gods Woord en met onzer landen staat.

2. De staatkundige toestand van naties is altijd zodanig dat de overheden, als uitwendige instanties, middellijkerwijs ook zorg dragen voor het geestelijke welzijn van hun onderdanen. Daarvan hebben we de bewijzen om ons heen. Wij hebben een Statenbijbel gekregen vanwege deze normale verhouding van Staat en Kerk. Geen 'Kerkbijbel' maar een Statenbijbel dus. Denk ook aan de engelse King James-Bijbel. De koningen der volken staan als dienaren van de Heere aan het hoofd van hun volk. Gaan wij nog verder terug in de geschiedenis, dan ontdekken wij koningen en keizers die de kerk gediend hebben vanuit hun wettige, schriftuurlijk gegronde verantwoordelijkheid. Denk ook aan de vroegere amerikaanse president die met de hand op de hollandse Statenbijbel een eed aflegde. Maar ook in onze eigen tijd zijn er op het zuidelijke halfrond nog koningen die bij hun troonsbestijging beloven naar Gods Woord te regeren; dat is geen extra bepaling naar eigen willekeur, maar dat behoort per definitie bij het regeren op zichzelf.

Laten wij nu tot slot nog kijken naar het woord gemeente of kerk. Het woord 'ecclesia' dat met gemeente vertaald wordt betekent zowel geestelijke vergadering als volksvergade­ring. De 'ecclesia' is tegelijkertijd volk én kerk, het is de grote, heilige volksvergadering, het volk dat geroepen is door de Heere en toegewijd aan Hem, met belijdenis van de zegeningen en bedreigingen van het verbond. Héél het volk staat in een verbond van God. Nu zijn het juist deze zaken die door het SOW-verraad worden ontkracht en aangepast aan de geest van deze eeuw.

Er wordt veel verleidelijke reclame gemaakt voor de PKN. Zelfs gereformeerde bonders -ja, zij helaas het hardst- zijn bezig om de hervormden over te halen naar de SOW-groep. Hoe proberen zij de mensen te verleiden? Men zegt tegen de hervormd-gereformeerde belijders dat er in die 'keuzekerk' van SOW best plaats is voor iedereen, als je maar een groepering in de PKN weet te vinden waar je voor jezelf een goed gevoel bij hebt. Nou wat wilt u nog meer? Mens, de kerk, dat bent u! Mens, de maatschappij, dat ben jij! Zeur dus niet, maar grijpt je kansen! Met deze en dergelijke rattenvangerstaal wordt de massa kerkgangers verlokt om het SOW-pad te gaan betreden. Wat merken we uit deze reclameleuzen? Wij merken dus dat de PKN een sociologisch en bestuurlijk experiment is waar mensen het gaan maken. Nou, dat is heel andere taal dan wat wij tot op heden in de kerk geleerd hebben over de kerk. Immers tot voor kort werd ons toch onderwezen dat de kerk geen keuzekerk van mensen is, maar dat de Heere Zijn kerk plant, en dat de kerk eerder was dan wijzelf, enzo­voorts. Maar straks in de PKN zal een ander gezag heersen, namelijk wat mensen willen. Maar niet alles kan wat ieder wil. Wie beslist er dan straks nadat SOW doorgaat? Dan heerst er in de pluriforme PKN alléén het 'gezag' van de bestuurlijke dictator bij wie in de dagelijkse praktijk de bestuurskunde zwaarder weegt dan Godgeleerdheid. Hoe gruwelijk is het verraad van degenen die de NHK te gronde richten ten behoeve van een SOW-baksel, waarin het heft in handen is bij de 'bestuurder' die met zijn doen zich stoelt op nihilistische en positivistische 'gronden' zonder zich aan enig belijdenisgeschrift te behoeven binden, en zonder zich gelegen te behoeven laten liggen aan de kennis van God.

Staatkundig gezien is er onder SOW geen sprake van landelijke gezagshandhaving in verband met de belijdenis van de drieë­nige God. Het regeren wil men van de belijdenis van God losmaken. Dit SOW-plan is dus in strijd met de Unie van Utrecht die NIET van zijn reli­giebepaling is ontdaan.

SOW beduidt: geen binding meer van het Oranjehuis (en mitsdien van het nederlandse volk) aan de belijdenis der vaderen. De landskerk wordt vervangen door een gedegradeerd en geprivatiseerd genootschap, een groep van vrijwilligers met een ik weet niet wat voor innerlijk religieus gevoel, al dan niet atheïstisch van aard. SOW sluit helemaal aan op de godloochenende ideeën van professor Kuitert en andere afvalligen. Het SOW-systeem sluit aan bij het Godvijandige democratische denken.

Staatkundig gezien betekent een SOW dat wij onze tachtigjarige oorlog tevergeefs hebben gevoerd, ja dat die oorlog een onrechtmatig daad is geweest van de kant der geuzen. SOW betekent dat Nederland geen bestaanrecht meer heeft. Het gevolg is dat het nationaal (en niet alleen kerkelijk-oecumenisch!) weer terugkeert in de armen van Spanje en van Rome. Of, als de massa zijn wens krijgt, dan keert het land terug tot de anarchie, of tot een vorm van heidense dictatuur.

Graag zou ik zien dat een jurist zich buigt over een onderbelicht aspect, namelijk de grondslagen van het recht. In dit verband is het desastreus dat men niet verder kijkt dan het 'positieve recht' (in de lijn van het positivisme). Immers een staat en een landskerk kùnnen rechtens niet opgeheven worden, want dan zou het gezag weg zijn. Als een moeder haar dochters het huis uitstuurt ten onrechte, en zij ontvangt na verloop van tijd één van de dochters weer bij zich in huis, dan zegt moeder niet dat zij geen moeder meer is. Zo kan de 'moederkerk' evenmin haar bestaan prijsgeven, om dan voortaan als gelijke van haar 'dochters' met haar dochterkerken door het leven te gaan op voet van gelijkheid. Dit tast het gezag aan, zowel kerkelijk als nationaal, want volksvergadering en heilige vergadering zijn in de grond der zaak één. De kerk staat niet zelfstandig 'in' de maatschappij. Wat de kerk als landskerk aangedaan wordt, raakt ook het land. Daarom is SOW ook staatsgevaarlijk.

SOW betekent ook in staatkundig opzicht dat wij ons bestaan verloochenen en daarom ons bestaanrecht als natie op het spel zetten. Het SOW-streven is als staatsgevaar­lijke beweging te vergelijken met het streven van Oldenbarnevelt en de remonstranten en vrijdenkers in de tijd van het Twaalfjarig Bestand. Het verraad dat in die tijd speelde was niet ernstiger van aard dan het verraderlijke streven van SOW thans. Zo staatsgevaarlijk is SOW. Mogen de ogen van ons volk er voor geopend worden voordat het te laat is, voordat de Heere de aarde met de ban slaat.

Ds. H.Oussoren