KERKVERWOESTING EN VERWATERING VAN HET GELOOF

De datum van 12 december 2003 komt naderbij als een dreiging der hoogmoedigen. SoW-ers hebben hun dankuur reeds bij voorbaat geregeld, ook liggen de 'aflaten' klaar voor degenen die alsnog de vaderlandse kerk zullen willen verlaten, maar die dat dan misschien niet durven omdat zij eerst verzet hebben geboden. De officieren van de verraderlijke SoW-colonne zijn o zo lief voor hun tegenstanders. Straks zal voor deserteurs alles vergeven en vergeten zijn. Maar die de hervormde kerk niet verlieten zullen vervolgd worden.

Verbondsbreking; het uitblazen van de kandelaar. De 12e december is mijn doopdatum (1954), ontzettend! Zal de 12e december dezelfde bijklank krijgen als de 11e september? Het is nu alsof de duivel een tegenzet doet tegen het verbond, om het te verbreken. Alle eenheidspogingen dienen blijkbaar slechts om de nationale kerk te vernietigen. God geve Zijn benauwden geopende ogen om het streven der anti-theocraten te zien en te doorzien. Gods vijanden verheerlijken het gevoelschristendom, en zij haten de orde. Het land wemelt van de relativisten. Zij haten degene die bestraft in de poort. De SoW-ers verheerlijken een verwaterde vrijwilligerskerk die buiten de orde staat. De kroonrechten van Christus worden Hem door het SoW-verraad ontzegd in Zijn kerk. Men praat elkaar wat na dat de kandelaar van zijn plaats geweerd kan worden, maar ondertussen gaat men bezig om de kandelaar eigenhandig te doven. Hierin volgt Nederland een route die veel lijkt op het proces van de secularisatie (verwereldlijking door verwatering van het geloof) zoals dat in vroegere eeuwen in delen van het Oost-Romeinse rijk en in Noord-Afrika zijn verwoestende werk heeft gedaan.

Noord-Afrikaanse kerkgeschiedenis; droevig voorbeeld. Veel weet ik niet van die droeve geschiedenis in Noord-Afrika, maar toch wel iets. In oude tijden was daar een bloeiend christendom. Hoe ging dat achteruit? Als ik het goed begrijp, doordat christenen hun geloof gingen scheiden van het dagelijkse leven. Zodoende groeiden 'volk' en 'kerk' steeds meer uit elkaar. Aan de ene kant kwam een zeer 'geestelijke' kerk te staan, dit waren de rechtvaardigen die geen bekering van node hadden. Zij waren naar hun inzicht op hoger plan gekomen, de oudtestamentische onderwijzing in de strijd van het leven raakte in onbruik. Men werd christenen-met-een-hoger-inzicht. Men liet de theocratie los, daar volgde een vreemde macht op, want “neutraliteit” is onbestaanbaar.

Aan de andere kant ging het 'gewone' leven ook door, maar daarin hanteerden christenen stilzwijgend àndere normen. In het zakelijke hield Gods Woord steeds minder zeggingskracht over, derhalve ontstond er een gezagsvacuüm in de concrete werkelijkheid. Vervolgens kregen god-loze ideologieën de kans om in die leegte te voorzien. In bepaalde gebieden van Noord-Afrika nam de islam alles over. Hoe vonden christenen dat?

En het christendom dan? Volgens iemand die dat in het RD even zijdelings noemde bestaat er een Engelstalig boek over de ondergang van de eenmaal zo bloeiende noordafrikaanse kerk. Ik ken de titel van het boek niet, maar zou het graag lezen. Enkele aspecten van die droevige geschiedenis zijn:

· Het wegvallen van wat wij de volkskerk zouden noemen.

· Het christendom bleef misschien nog wel even als privé-beweging bestaan, maar verloor het contact met de werkelijkheid.

· Christenen werden gaandeweg 'gespleten' mensen, op maandag golden andere maatstaven dan op zondag. Het christendom kreeg sektarische trekken.

· Doordat volk en kerk de onderlinge band verloren, werd de kracht van het christelijk geloof gebroken.

· De 'oudtestamentische' onderwijzing (hetzelfde als de 'nieuwtestamentische' parenese) werd losgelaten, een god-loze gedragscode ging heersen, christenen kwamen daardoor weer onder de wet. Een god-loze instantie rees op.

· Heidense levensfilosofieën lieten het 'geprivatiseerde' christendom niet ongemoeid. Men moest zich onderwerpen aan vreemde wetten, die van de islam. De moslim-wetgeving was toen nodig om de éénheid van het leven te herstellen, want neutraliteit en onzijdigheid bestaat niet, ook al roept de duivel dat eerst een poosje. Als de eenheid van volk en Kerk geloochend wordt moet men zich aan een nieuw god-loos totalitair systeem onderwerpen.

· In het gezagsvacuüm ontstond spoedig een fatale god-loze macht als allesbeheersende factor in de maatschappij.

· De islam versimpelt de waarheid door mensen vrede te beloven als zij zich onderwerpen aan het moslimsysteem.

· Het volk kwam onder een genadeloos juk te liggen.

· De islam maakt mensen tot angstige, onzekere slaven, voor wie de vrijheid onbekend is.

· De vrijheid die in Christus is, werd verloochend. In plaats daarvan zocht men heil bij een systeem, dat haaks staat op het christelijke geloof.

· Christenen bogen zich onder die vreemde macht, nadat zij de kracht van Gods gebod ingeperkt hadden, en daarom kon er ook nauwelijks privé-christendom blijven bestaan op den duur. Een volk zonder kerk en een kerk zonder volk hebben geen toekomst. Immers het geloof en het 'moreel van de troepen' waren stukgebroken.

Dictatuur en geloofsafval. In onze dagen steken politiek 'correcte' gelijkheidsdictators de kop op, en het christendom doet weinig anders dan 'rommelen in de marge', men gooit het op een akkoordje met de vijand. Nu groeit de waan dat het god-loze gelijkheidsdenken voor 'vrede' zal zorgen, maar wij zien de chaos groeien. Daarom krijgt de islam zoveel kans, dus ten gevolge van het verloochenen van de christelijke alomvattende waarheid. De valse vrijheid mondt eerst uit in losbandigheid. Is het volk ook niet meer rustig te krijgen met brood en spelen, hoe moet het dan? Welke ideologie moet dan voor 'vrede' zorgen? Er staan er genoeg te trappelen van ongeduld om de macht over te nemen: libertijn en moslim, paus en heiden. Wie zal het worden? Er is niet zoveel verschil, want iedere dictatuur belooft gouden bergen, maar hij brengt alleen maar slavernij. Wat blijft er van het 'geprivatiseerde' christendom over als het volk het Woord verwerpt?

Toen in gebieden als Noord-Afrika een verwaterd geloof overbleef dat geen gevolgen meer had voor het concrete leven, toen kregen gaandeweg vreemde heersers de kans om door te dringen naar de plaats van het openbare gezag. Vaderlijk gezag verdween, Gods heiligheid verdween uit het heden, christenen werden christenen-voor-zichzelf op een 'eigen' privé-terrein. Hield dit stand? Nee, dat kan niet, want waar het orde-christendom verslapt en verwatert, ontstaat gezagsloosheid, een gapende leegte, met hooguit nog wat ongeordend gevoelschristendom daar in. Dan wordt er druk van bovenaf opgelegd aan het volk.

Overal waar de Wet wegwijkt uit het leven, of dit nu geschiedt uit libertijnse of evangelicale motieven maakt niet uit, want in alle gevallen ontstaat dan leegte, chaos. Dit is nu bezig te gebeuren in Nederland en Europa! Terwijl het orde-christendom verwatert, zien wij het individuele gevoel belangrijker worden, en omdat dit geen stand kan houden, is er keiharde beteugeling nodig. Wie zal voor die beteugeling zorgen wanneer het orde-christendom verwaterd is? In Noord-Afrika was het de islam die klaar stond om 'orde' te scheppen: een orde die het leven brengt onder een genadeloos juk, oftewel: de orde van de dood.

Waarheen zonder volkskerk? In Noord-Afrika kreeg de moslim de volle kans. Waar is Nederland nu mee bezig? Waar werkt men thans op aan door de volkskerk af te breken? Wie de nationale kerk wil degraderen en opheffen, die houdt niets over dan de slavernij. Slavernij onder libertijnse gelijksheidsdictatuur, zoals thans, of slavernij onder een pauselijk juk, of -zoals in Noord-Afrika is gebeurd:- slavernij onder moslimdictatuur. Daarom is nu ook die oude leus van een Franse martelaar zo actueel: "Biedt weerstand!" Biedt weerstand aan de verwatering van het geloof. Maak ernst met de zonden. Vraag naar de wil des Heeren. Wees verlegen om Zijn gunst in alle dingen die u overweegt te doen. Doet de afgoden weg en dient de HEERE met een volkomen hart. Scheurt uw hart en niet uw klederen. Buig voor God alleen. Weest Gode meer gehoorzaam dan de mensen.

Wanneer men in onze dagen bovengronds het volk en de kerk overgeeft in handen van anti-theocraten en gelijkheidsideologen, dan pleegt men landverraad in het voordeel van dictatoriale, afgodische systemen. Geef de kroonrechten van Christus in Zijn kerk niet prijs om met de zelfverzekerde politiek-'correcte' massa religieus bevriend te zijn. De 'vrijheid' die SoW u belooft is niet anders dan slavernij, want men moet zich buigen onder de gelijkheidsdictatuur, en men moet 'groeien in' het nieuwe geloof in de multireligieuze gelijkheid. Deze 'vrijheid' die men aan calvinisten belooft staat onder de beheersing van het dwingende, allesbeheersende SoW-systeem. Dit is niet anders dan harde dienstbaarheid. Wie droomt dat hij als calvinist vrij blijft onder het SoW-systeem, zal wakker worden als hij gekooid zit. Wie zich niet laat kooien, zal als christen vervolgd worden. Alleen de vervolgde is vrij en blijft vrij. Daniëls vrienden waren nergens zo vrij als juist in de vurige oven. Sta dan in de vrijheid waarmee Christus u vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met het juk der dienstbaarheid bevangen.