NA DE MOORD OP PIM FORTUYN - DE TOENEMENDE HAAT TEGEN GODS GEBODEN

Met zowel de moord op Pim Fortuyn als die op Theo van Gogh alweer enige tijd achter ons, is het duidelijk dat de impact van beide zaken niet verdwenen is. In dit artikel wil ik nog eens ingaan op de motieven achter de haat die openbaar werd richting prof. Pim Fortuyn - een haat die resulteerde in zijn dood. Daarbij wil ik enkele lessen van dr. John Owen ter harte nemen.

De hetze tegen professor dr. W.S.P. Fortuyn kreeg gaandeweg de kracht van een vogelvrijverklaring. De voornaamste vraag is tot welke aspecten de haat tegen deze, inmiddels vermoorde, hoogleraar zich heeft beperkt. Het is niet onbelangrijk om de aard en het doel van deze haat te onderkennen. Wij moeten duidelijk onderscheid maken tussen hetgeen waarop hij wel aangevallen werd, en de dingen die helemaal geen haat opgeroepen hebben. Dit onderscheid is echter tot nu toe heel weinig gemaakt, want ook kerkelijke bladen begonnen de laatste tijd argeloos mee te roepen in het koor van “paarse” demagogen. De argeloosheid blijkt uit het feit dat men niet in de gaten heeft dat de “paarse” broeders met hun felle haat zich hebben gericht tegen de Bijbelse elementen, en niet tegen de onbijbelse elementen in het denken en doen van de professor. Sommige christenen hebben niet in de gaten dat zij in deze haatcampagne de bedoeling van de linkse tegenpartij bevorderen.

Op welke punten is de hoogleraar wèl gehaat en op welke punten niet? Hij werd door het paarse blok niet gehaat wegens zijn moderne ideeën. Hij werd niet gehaat om zijn ergerlijke levenswandel op het pad der tegennatuurlijke zonde; evenmin om zijn plannen om de volksregering te versterken, en ook is hij niet gehaat om zijn afkeer van de oude orthodoxe leer. Dit alles is niet in het geding; anders hadden de “paarse” broeders immers ook zichzelf moeten haten! De professor is ook niet gehaat omdat hij met normen en waarden (met de wet) specifiek over de breuk heenwerkte. Dit is niet in het geding, want zij die in een "neutrale staat" geloven, doen nagenoeg allemaal hetzelfde: het bergrede-christendom en de pro-life groep. Doch dit terzijde.
Waarop richtte de haat van links zich dan wel? De vermoorde professor werd wel gehaat omdat hij enkele grove misstanden aan de orde heeft gesteld. Hij werd wel gehaat omdat hij enkele plichten van de mens aanwees. Hij is wel gehaat om het verdedigen van orde en tucht, opvoeding en onderwijs, ijver en eerbied. Hij werd wel gehaat omdat hij de noodzaak van strenge straffen aan de orde stelde. Ook is hij wel gehaat omdat hij zich tegen de ideologie van de gelijke behandeling gekeerd heeft. En hij werd vooral gehaat omdat hij zonder omhaal van woorden op het gevaar wees van de teloorgang van de nederlandse samenleving. Gehaat is hij omdat hij onze tijd vergeleek met de tijd van de ondergang van het romeinse rijk (rond 400), en de dagen vlak voor het uitbreken van de Franse Revolutie (1789). Gehaat werd de hoogleraar om zijn waarschuwingen. Samenvattend: "We dansen met velen om het gouden kalf, maar hoogmoed komt in deze vroeg of laat voor de val."

Hoe is het mogelijk de christenheid in deze tijd ongevoeliger lijkt te zijn voor dit soort “dronkenmans”-waarschuwingen? Hoe kunnen sommigen die dichtbij de Heere leven toch vaak zo argeloos zijn? In het verleden heerste er in ons land meer ernst en vreze! Maarten Luther zei al dat het “uitwendige regiment” (burgerlijke regering) streng moet zijn [ik denk aan een preek van hem uit 1530, over Matth. 18: 23vv.; uitg. Buchwald, deel 2, pag. 23]. Bij John Owen las ik dat de overheden streng moeten zijn in de uitvoering van wetten tegen openbare, goddeloze en tergende zonden [zie Owen’s Gods gewone handelingen met zondige landen en kerken, p. 90].
Bij boosdoeners ontstond nu echter vrees voor herinvoering van sommige zware straffen, die overeenkomstig Gods Woord zijn. De haat ontstond uit afkeer van plichtsbesef, plichtsbetrachting en trouwe arbeidzaamheid, zoals de Heilige Schrift het gebiedt. Er was een afkeer van het sluiten van de grenzen voor binnen komende profiteurs en chaoten. Degenen die de hoogleraar om deze reden gehaat hebben, verwijderen zich ook op dit punt van de leer van de Heilige Schrift, immers Israël mocht zich niet vermengen met de heidenen, maar heidenen die tijdelijk in Israël vertoefden hadden zich aan de wetten te houden. Maar Nederland speelt wat dit betreft met vuur, vanwege de toelating en bevoorrechting der afgodsdienaren. Ook op dit terrein is in de haatcampagne tegen de professor een grondige afkeer van Gods geboden herkenbaar geworden.

De jongste gebeurtenissen hebben ons geleerd hoe sterk de haat tegen Gods geboden geworden is in deze wereld. Zelfs de stem van een moderne professor werd dodelijk gehaat, om het enkele feit dat hij sprak van dingen die in de Bijbel te lezen staan. Dáárom is het begonnen in deze grove haatcampagne! De haatcampagne zou helemaal niet zo hoog opgelopen zijn indien de hoogleraar minder stellig gesproken had! Immers in het algemeen word je nog wel verdragen als je uitspraken slechts gepresenteerd worden als “een mening”. Wie zich beroept op zijn “vrijheid van meningsuiting” of zich grondt op de mening van zijn achterban, die wordt beter verdragen dan degene die bepaalde dingen gewoon zegt zoals zij zijn.

Precies een week na de dood van de hoogleraar stierf een afvallige, een kamerlid, die zojuist een boek geschreven had ter bevordering van de verbroedering tussen Bijbel en koran. Christenen mogen dan het heidendom niet meer afkeuren voor de oren van hun leerlingen. Te verwachten is dat in het vervolg ook de opvoeding van kinderen thuis aan de leiband moet gaan van de staatspedagogen. Wie zich niet houden wil aan de leer van het syncretisme, kan voor een eigentijdse Raad van beroerten gesleept worden om zijn vonnis te ontvangen. Inmiddels kwam minister van Boxtel al met een plan om christelijke scholen op te zadelen met grote aantallen heidenkinderen. Dit zal de mengelmoes nog groter te maken, en dat niet alleen. De kwaliteit van het onderwijs zal dalen, maar de overheid offert de gedoopte kinderen graag op het afgodsaltaar van de “gelijke behandeling”. De minister liet al weten dat de geldkraan dicht gaat naar scholen die niet meewerken. Helaas is er halfslachtig op gereageerd vanuit staatkundig gereformeerde hoek! Men verwaarloost de gedoopte natie!

Een staatkundig gereformeerde reageerde tegenover de minister met een half-toegeeflijk antwoord, om de bestaande onderwijsregeling wel te handhaven, maar om, wat hij noemt “het probleem” op te lossen. Dus toch half meewerken aan de vermenging van gedoopte kinderen en heidenkinderen, in plaats van te protesteren tegen de gelijke behandeling van waarheid en leugen. En maar discussiëren en relativeren! Nou, dan is de duivel best tevreden, dan is er weinig te vrezen. Het hebben van een lijfwacht is in zo’n geval niet zo noodzakelijk; die kan wel naar huis gestuurd worden.

Gedurende de achterliggende maanden werden er wel eens onheilspellende uitspraken gedaan door sommigen die de staatkundig gereformeerden willen vereenzelvigen met talibanmoslims. Daarop hebben veel orthodoxe christenen laf gereageerd; ik doel hierbij op degenen die tegenover de wereld willen overkomen als niet-fundamentalistisch. Die poging is aardig geslaagd toen een staatkundig gereformeerde zei dat het vrouwenlidmaatschap "nog niet" aan de orde is. Met andere woorden: het is niet helemaal uitgesloten, wees gerust! En wie protesteert nog voortdurend tegen de anti-discriminatietirannie? Het blijkt dat reformatorische christenen eerder gebruik gaan maken van die vreselijke bepalingen, en dat zij dus hun vlammend protest van weleer praktisch hebben gestaakt! Dit verraad betekent de dood van de laatste krachten in ons volk, en -wat erger is- het is een verbreking van het verbond, zodat er verbondswraak op komst zal zijn. Moge het Oranjehuis zijn taak verstaan, tot herstel van de gereformeerde landsgodsdienst en tot bescherming van het vaderland, evenals in het bange rampjaar van 1672 en op andere momenten in de geschiedenis is gezien, want het volk is redeloos, de regering radeloos, het land reddeloos.

Het is een ontzaglijke waarschuwing als God een waarschuwend geluid wegneemt, zoals dezer dagen is gebeurd. Nederland staat gereed om weer een moord te vergeten; ja, erger nog, want ik las van een orthodoxe voorganger dat hij zo ver ging om in deze moord een gunstig teken te zien! Nu de hoogleraar vermoord is, gaat de haatcampagne nog door. Het ziet er naar uit de moordenaar door sommigen in stilte als een held wordt gezien. Er is een predikant die in deze moord een “tot hiertoe en niet verder” beluistert, en zo zouden we nog wel even door kunnen gaan met reacties van met paars heulende christenen. Echter mogen overheidspersonen, ambtsdragers en volk niet vergeten dat God, wanneer Hij een zondige natie overgeeft, dat Hij soms eerst iemand wegneemt die anders als een remmend middel had kunnen dienen tegen de volledige instorting van de samenleving.

In het groot en in het klein hebben wij te letten op de oorzaken van onze gevaarvolle toestand. Zondenbelijdenis, smeekbede om genade, en het wegdoen van de oorzaken die God tot toorn verwekt hebben tegen ons, mogen niet achterwege blijven, want wie de Bijbel hanteert als een soort "receptenboek" om daarin een paar regels te vinden die hanteerbaar zijn bij het uitoefenen van gezag in de opvoeding, die gaat nog aan de breuk voorbij, en die gaat aan God en zijn hart voorbij; want dan is er nog geen persoonlijke betrokkenheid uit berouw, en dus ontbreekt het roepen tot de Heere nog. Die puur van een afstand naar normen en waarden vragen, omdat die wel handig lijken te helpen in de huidige chaos, die gaan aan de oorzaak voorbij, en handhaven zichzelf in plaats van zich aan te klagen en herstel te plegen.
Overal is het heulen met wettelozen aan de orde van de dag, bij hoog en bij laag, op de straten en in ‘s-lands vergaderzalen. Daar houdt men ook de godvijandige wereld te vriend door niet profetisch maar bedekt te spreken, en door respectvol en in vrede om te gaan met Christus' vijanden, waarmee doorlopend de indruk wordt gewekt dat een zonde slechts een voorbijgaand discussieonderwerp is; even een rimpeling in de hofvijver, en we gaan weer door met onze dans rond het gouden kalf, want we houden onze belangen haarscherp in de gaten. Daarom zal het Tyrus en Sidon, die niets beters kenden, in de dag des oordeels verdraaglijker zijn dan Kapernaüm en Bethsaida, waar het Woord des HEEREN is verkondigd.

De diepe haat tegen de hoogleraar kwam voornamelijk voort uit een afkeer van wat recht is naar Gods gebod. Het mensenhart is vol vijandschap. De haatcampagne tegen de professor doet vermoeden hoeveel groter de vijandschap nog zou zijn indien de overheden - doende belijdenis van de gereformeerde religie - in plaats van water bij de wijn te doen, de puntjes op de i zouden gaan zetten in alle zaken die de ere Gods en de christelijke religie aangaan! Dat gaat nog heel wat stappen verder, want dit betreft niet alleen de uitvoering van zware straffen naar recht, overeenkomstig Gods Woord. Dit betreft ook niet alleen de plicht om trouw te arbeiden, zoals de Heilige Schrift het gebiedt. Het betekent ook niet alleen dat de grenzen gesloten worden voor binnen komende profiteurs en chaoten, maar het gaat om de onderhouding en bevordering van de kerk als hart van de natie, om de godsdienst des harten, en om de praktijk der godzaligheid; kortom: het geestelijk welzijn van Nederland. Daar dragen de overheden verantwoordelijkheid voor. Maar nu breekt men dit alles af.
Verder, hoe zullen Hare Majesteit en de Kroonprins nu tegen de vervallen staat en de gevaarlijke toestand van ons land aankijken? En hoe kijken ambtsdragers en volk er tegen aan? Christenen die van vrede spreken zijn meestal wel geliefd bij de massa, maar degenen die waarschuwen voor het gevaar van de zonden, heten zwartkijkers. John Owen schrijft: "Zijt gij het volk van God, gij moet temeer voor Zijne oordelen en de tekenen van Zijne ongenade beven" [Gods gewone handelingen met zondige landen en kerken, p. 103].

Mag je wel opkomen voor het land van je geboorte of ben je pas een goed mens als je dit verwaarloost? Owen laat in het zojuist genoemde boekje zien dat alle standen hun plicht hebben, vooral als het vaderland in gevaar is. Als een volk zich verhardt en zich niet tracht te bekeren, dan verraden wij het land onzer geboorte en geven wij het over tot een ontzetting en aanfluiting, schrijft Owen [p. 49.] In allerlei hedendaagse haatcampagnes vanuit de linkerhoek worden degenen die opkomen voor het recht, achteruit gezet. Elk geluid dat ingaat tegen het gedogen van de zonden, is meteen verdacht. De massamens wil het mondialisme van de grenzenloze wereld bevorderen en verheerlijken, en vervolgens de vermenging van godsdiensten met geweld verplicht stellen.

Wie tegenover de revolutie begeert te staan, en daarom niet mee kan doen aan de politieke verkiezingen om des gewetenswil, die krijgt soms te horen dat hij dan zich dan ook maar helemaal niet druk moet maken om het goede of kwade dat dit land treffen kan. Hierop kunt u het volgende antwoorden: Al is het zo dat wij buitengesloten zijn om officieel met raad en daad te helpen, toch kan ieder behulpzaam zijn door zijn hart en leven te onderzoeken, want "de zelfbeproeving is de eerste plicht, waartoe wij in dezen tijd geroepen worden", schrijft dr. John Owen, die in zijn tijd zich ook zelf een buitengeslotene gevoeld heeft, zij het dat het om heel andere oorzaken ging dan thans in ons geval, nu wij buitengesloten worden en niet meetellen omdat wij de neutrale staat en de huidige grondwet om des gewetenswil niet kunnen aanvaarden [Owen, p. 114, 125].

Tevens rust op ons de plicht om te bidden. Verder is er de plicht tot verootmoediging. Belijdenis van zonde, gebed om vergeving, en het wegdoen van de afgoden behoren bij elkaar. Niet lachen om andermans zonden, maar erom treuren. God ziet naar ons hart. Is ons hart geraakt? Voor degenen die God in waarheid vrezen is het smartelijk dat de wereld vervuld is met allerlei grove en tergende zonden. Men gaat zich een vreemdeling voelen in de wereld en in eigen land zelfs! Maar wie in het minste niet getrouw is, hoe zal hij dan heilig en godzalig spreken en doen als het gaat spannen vanwege de waarheid? Laten wij een goed voorbeeld geven. Het is onze plicht. Dit geve God door Zijn genade.